Międzynarodowy Festiwal Huculski „Słowiańska Atlantyda” rozpoczął się w Rabce od wykładu prof. dr hab. Mirosławy Ołdakowskiej-Kuflowej reprezentującej KUL, która skupiła się na przedstawieniu sylwetki „Homera Huculszczyzny” - Stanisława Vincenza oraz jego dorobku literackiego.

Jak wynika z wykładu Vincenz był człowiekiem o szerokich horyzontach, nieprzeciętnym umyśle i głęboko humanistycznym sposobie postrzegania świata, a przy tym osobą posiadającą ogromne wykształcenie (znał 14 języków). Był filozofem, prozaikiem i eseistą. Do jego największych osiągnięć literackich należy epopeja „Na wysokiej Połoninie” wydana w Polsce w czterech tomach (Prawda Starowieku, Listy z nieba, Zwada, Barwinkowy Wianek), w której zawarł opowieści i gawędy górali z huculszczyzny tworzą magiczny i nieco wyidealizowany obraz ich życia. W swojej pracy zawarł barwne opisy huculskich zwyczajów, legend, a także sztuki i kultury tego wieloetnicznego regionu Karpat wschodnich. To on właśnie nazwał huculszczyznę „Słowiańską Atlantydą” twierdząc, w zgodzie z Platonem, że „w trakcie dziejów ludzkie cywilizacje wielokrotnie ulegały kataklizmom. W takich przypadkach garstka ocalałych przekazywała następnym pokoleniom coś z systemu wierzeń i wartości obowiązujących w zaginionym świecie i na tym zrębie bazowała nowa, tworząca się z czasem społeczność”. Huculszczyzna Vincezna jest właśnie takim rezerwatem dawnej kultury i archaicznego folkloru (mającego wiele wspólnego ze starożytną Grecją), który przetrwał dzięki niedostępności górskiego terenu oraz niezmienności pasterskiego stylu życia. Według niego można się dzisiaj doszukiwać w huculszczyźnie korzeni tradycji europejskiej.

Wykład odbył się w gościnnych progach Miejskiego Ośrodka Kultury skupiając miłośników tematów górskich oraz twórczości Stanisława Vincenza.

Okazało się, że wśród rabczan są osoby, które wielokrotnie przemierzały połoniny Karpat wschodnich, znają kulturą huculską i wiele na jej temat mają do powiedzenia. Wśród nich jest Pani Beata Brycka, której dziadek – Adam Lenkiewicz był jednym z najbardziej znanych i utalentowanych fotografików lwowskich. 

W jej zbiorach rodzinnych znajduje się pokaźna kolekcja prac tego autora, wśród których ogromną większość stanowią fotografie pejzaży górskich, architektury oraz portretów górali z huculszczyzny. Aktualnie fotografie jego autorstwa uświetniają wystawę zorganizowaną przez Muzeum Narodowe w Krakowie pt: „Na wysokiej połoninie. Sztuka Huculszczyzny – Huculszczyzna w sztuce”, którą można zobaczyć w Gmachu Głównym muzeum w dniach od 18 marca do 29 mają 2011r.

  

Adam Lenkiewicz (1888-1941) filolog klasyczny, działacz turystyczny i fotografik. Po studiach na wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie wykładał literaturę w Żeńskim Gimnazjum im. Królowej Jadwigi oraz w Państwowej Szkole Technicznej. Był prezesem Lwowskiego Towarzystwa Fotograficznego, działaczem i prezesem lwowskiego oddziału PTT, (w ramach którego starał się stworzyć sieć szlaków i schronisk górskich w Gorganach) a także współzałożycielem Międzynarodowego Salonu Fotograficznego. 
Miał na swoim koncie wiele wystaw indywidualnych i zbiorowych. Jego prace wielokrotnie ilustrowały publikacje na temat huculszczyzny, turystyki górskiej oraz Lwowa. Był twórcą widokówek drukowanych w formie zestawów, przez lwowską „Książnice-Atlas”. W czasie okupacji działał w ramach Ruchu Oporu organizując przeżuty polskich oficerów przez południową granice. W 1941 roku został aresztowany przez KGB, przetrzymywany i wywieziony na wschód, gdzie słuch po nim zaginął.
  

  

Adam Lenkiewicz wielokrotnie bywał w okolicach Rabki - w Rabie Niżnej, do której przywoził rodzinę na wczasy.
Zamieszczone fotografie czarno-białe pochodzą ze zbiorów Anny Lenkiewicz oraz Beaty Bryckiej – za udostępnienie których bardzo dziękujemy.

tekst: Katarzyna Ceklarz     
fotografie z przebiegu spotkania wykonał J. Ciepliński      

Reprodukcję zdjęć wykonano w Pracowni Fotografii Cyfrowej FotoKoliber.

 

  stat4u