Po raz trzeci spotkali się uczestnicy Międzynarodowego Festiwalu Huculskiego w naszym uzdrowisku. Tym razem powodem spotkania była projekcja filmu pt. „Cienie zapomnianych przodków” z 1964r., nakręconego przez gruzińskiego reżysera Siergieja Paradżanowa, malarza i muzyka z Tibilisi. Jego zamiłowanie do sztuki jest w tym filmie wyjątkowo widoczne. Poszczególne sceny pokazujące obrzędy i zwyczaje huculskie (jak np. żałobne hołosinia, wykonywane przy zmarłym czy obrzędy weselne) oddane są z niezwykłym wyczuciem, ekspresją i malarskim impresjonizmem. Prosta historia nieszczęśliwej miłości dwojga ludzi stała się, za jego sprawą, romantyczną i poetycką ucztą dla oka. Nie dziwi zatem fakt, że choć, ze względu na cenzurę, film ten długo nie był wyświetlany w ZSRR to Europa zachodnia doceniła kunszt twórcy przyznając mu 28 nagród w tym jedną na festiwalu filmowym w Wenecji. Krytycy z lat 60. zwracali szczególną uwagę na to co i dzisiaj budzi największe zainteresowanie widza: muzykę i zdjęcia. Muzyka została nagrana w kijowskim studiu nagrań, do którego reżyser zaprosił najlepsze kapele huculskie jakie wówczas istniały. Wiele z nagranych wtedy melodii stanowi dzisiaj unikatowy materiał badawczy, pomocny w poznawaniu powojennego folkloru tej grupy. Zdjęcia wykonał Jurij Llienko – klasyk kinematografii ukraińskiej, który w zaskakujący sposób pokazał życie na huculskich połoninach.

tekst: K. Ceklarz
fot. J. Ciepliński